Isa itong
awiting pansimbahan. Ang mensahe ng awiting ito ay ang paghahandog ng sarili sa
Panginoon. Ang pagsusuko ng lahat ng materyal na bagay sapagkat ito ay galing
sa Panginoon, pati na ang katawang tao. Awitin rin ito ng kapakumbabaan sa
Panginoong nagdulot ng lahat ng bagay. Pagpapangako na kayang gawin at
isakripisyo ang lahat upang matamo ang pag-ibig at awa ng Mahal na Panginoong
ating Diyos.
Bagaman ito ay nabibilang sa liturgical music, mayroon pa rin itong katangian na katulad ng sa mga awiting OPM. Mayroon itong pagka rock & ballad. Ang mga ganitong awiting pansimbahan ay maaring gamiting pang anyaya sa mga taong nalalayo ang loob sa simbahan o nawawalan ng gana sa pagsisimba. Dahil mayroon itong katangian na katulad sa mga modernong kanta, nakukuha nito ang kiliti ng masa.
Nag-uumapaw
ang emosyon sa awiting ito, ramdam na ramdam ang pagsusuko ng sarili sa Diyos.
Pagsuko na bukal sa kalooban at walang pagdududa. Dahil sa Diyos nating totoo
ay walang imposible kung magtitiwala ka at siguradong hindi ka niya bibiguin.
Siya ang nakakaalam ng mas nakabubuti para sa atin.