Ang
awiting ito ay nakalaan para sa mga magkarelasyong humaharap sa mga problema. Mga problemang
tila hindi na mahahanapan ng solusyon. Nasa punto na na nagdadalawang-isip
na sumuko na at wag nang ipaglaban pa
ang relasyon. Pero ayaw nila maging gaya ng ibang magkarelasyon na basta lamang
sumuko at naghiwalay. Handa silang ipaglaban at ipagpatuloy pa ang kanilang
relasyon hanggang sa katapusan ng mundo.
Nabibilang ang awit na ito sa genre na slow-rock. Kapag ito ay inaawit
ay tila ba umiiyak o naghihinagpis. Mararamdaman ang lungkot at ang isinisigaw
ng lubusang nasasaktang puso. Mararamdaman rin dito ang pagkakaroon ng pag-asa
sa likod ng lahat ng pinagdadaanan. Naniniwala sila na kaya pa nilang ayusin ang
lahat at walang makapaghihiwalay sa kanila, kahit na pati ang mga dyos at dyosa
at walang maaring maging dahilan ng paghihiwalay nila.
Sa
panahon natin ngayon, tila pangkaraniwan na lang kapag naghiwalay ang iyong magkarelasyon. Hindi na ito bago sa
pandinig ng mga tao. Marami sa atin ay ginagawa na lamang itong isang laro.
Mangilan-ngilan na nga lang siguro ang seryoso pagdating sa relasyon, ang handang
ipaglaban ang nararamdaman.
No comments:
Post a Comment