Ang awit na ito
ay ang mga saloobin ng isang taong hindi nakalimot sa sumpaan nila ng kaniyang
minamahal. Kahit na siya na lamang ang nakakaalala sa kanilang pangako, handa
pa rin na tuparin ito. Maghihintay ng kahit gaanuman katagal, hanggang maalala
sya ng kaniyang kasumpaan. Isang taong hindi kayang bumitaw kahit siya na
lamang ang nakaka-alala sa pangako nila sa isa’t-isa.
Ang tono
ng awit na ito ay tila ba puno ng kalungkutan. Kung dadamdamin ng mabuti ito
habang kinakanta o tinutugtog ay maaring umagos ang luha sa mga mata ng
musikero. Malinaw ang liriko dahil hindi na kailangang siyasatin ng husto para
maramdaman ang mensaheng ipinararating nito sa mga nakikinig. Kung sino man ang
mapag-aalayan ng awit na ito, pihadong mapapatigil dahil sa naguumapaw na
emosyon na nanggagaling sa awiting ito.
Maraming
tao ang nangangako ngunit kadalasan ay hindi na ito natutupad. Marahil ay nasa
iba na ang atensyon o di kaya ay may bago na silang minamahal. Marami rin ang
umaasa pa sa mga pangako kahit na halatang-halata na na hindi na ito matutupad,
dahil mahal na mahal nila ang kanilang kasumpaan.
No comments:
Post a Comment